۵/۱۳/۱۳۹۲

مبهم زخم کهنه ای شد
روزهایی که قطره قطره خشکید
گوشه چشم کودکی که هنوز هم علت گریه هایش را نمی دانم
و معنی رویایی که در اتاقی امن ، اتفاقی بود
که چکید امروز از قلمی که شکست تا ناله هایش سکوت بندی را به خاطر کشد
برای تو
که ثابت مانده ای
خاطره ای پیر در سینه کش قله ای که سرودی از تو را می خواند
هنوز هم

هیچ نظری موجود نیست: