فراموش کرده ای
پیمانه خوردی
پیمان بشکسته ای
ار به وسعت عشقی و به عمق زمانی
گوشه میکده
رهایم کرده ای؟
نمی دانم این همه غم به کجا برده ای
شدی سنگ صبور
ديگران
مرا ازیاد برده ای
شدم بی کس و یاور برین پهنه دشت
شدی یار بی کسان
فدایم کرده ای
ساقی پرکن که جز تو پنایی نمانده
دلداردگران شدی
طاقتم
بشکسته ای
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر