به دروغ نگاه می کنیم
به نفسها ی منجمد شده
در سکوت کر کننده لحظه ها
در آغوش غریب ترین فاصله ها
می غلطیم
به امید احساس گرم نفسهایش — 






بلندی شبهایی را می شناسم
که همه یلداها مقابلش هیچند —




در آغوشت
طولانی ترین شبها، لحظه ای بیش نیستند — 




به شب نه گفته ام
یلدا را
لحظه ای بیشتر



دروغ می نویسم
برای مردمی
که دروغ را می فهمند




حوصله کن
شب از این طولانی تر نیست
آخرشه — 


به اطراف نگاه می کنم
آشنایی نیست
اما
باید کسی مرا فهمیده باشد
چون هنوز هم زنده ام —




 

از همیشه گریزانم
بوی تکرار می دهند