شاید بستن چمدان راحت باشد
چشم بستن
فرار کردن
زندان نبودن
جزو اعدامی ها نشدن
و انکار کردن
شاید زندگی فقط زیبا است
و من، بیماری افسرده ام
و شاید بی وطنی ژست این روزهای روشنفکری نیست
و بی هویتی یک افتخار
من چقدر بیمارم ؟!
درد می کشم
وطنم را
مردمم را
کاش می توانستم
فلسفه به بافم در کافه های پاریس
اما چه کنم
هنوز هم زنده ام
کنار مردمم