دوستِ من
۱۱/۱۰/۱۳۹۰
لحظه
خاک گرفته ای را بیرون کشیدم
از
صندوقچه ای قدیمی
صفحه ای بید زده
از ذهنی خسته
که پخش می شد
در آغوشِ نسیمی ، که می گذشت
شاید همین یک قطعهِ خیس ، باقی ماند
میان انگشتانم
که نرفت ،ماند
نگاهی که برگشت
در همان هوای سرد پاییزی
به آغوشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر