دوستِ من
۹/۰۷/۱۳۹۰
تو
مغزم را نشانه گیر
قلبم
امانتی است
می تپد
نه برای تو
گروگان، نگهم دار
آويزان
روی سه پایه ای شكسته
جیره کن نفسم را
برای انفجاری بزرک
در انتحاری جمعی
شاید
مرگم را قلم زنی!؟
اما ، امروز زنده ام
وخواهم ماند
تاریخ گواه من است
من ایرانم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر