معجزه اش را می بینم
در جهنمم
نه میان ، آتش و مذاب
زنده به گورمان می کنند
هر روز ،هر لحظه
افکار کلوخ شده تحجر
مردگانی که می میریم
در گناهانِ خویش
و
می سوزانند بامدادان
عشق را
میان شعله های سنت
باز به وقتِ اذان
نماز شگر می گذاریم
جهالت را