بذر بودن را
می بینم تو را
حتی اگر
در هزار لایه دیوار پنهانت کنند
می شنوم
اشگهایی که می گریند تنهایی ات را
می شویند غبار نا امیدی
سبز خواهی رویید ،در بهاران
از راه می رسد ،دور نیست
صدایش را خواهی شنید
می کوبد زمین منجمد اندیشه را
خواهی دید
روزنه های نور خورشید
هنگام فصلِ شخم
لمس خواهد کرد آن زرد روی عاشق را
آماده باش
برای روئیدن
سبز شدن
سبز کردن
دور نیست ، دیر نیست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر