۷/۱۰/۱۳۹۲


ناگهان نبود
اتفاقی که آهسته آهسته افتاد
در آغوش دیدگانی خسته
از ماندن.
فصل رها شدن
افتادن در باد چرخیدن
رسیده بود
به فصل قصه ها
رنگها دعودت شدن
همره لحظه های بی خودی
رقصیدن
رسیده بود

هیچ نظری موجود نیست: