۷/۱۰/۱۳۹۲

وگاهی خسته ام
وبرای فاصله گرفتن ، فراموش می کنم
که هستم
وبرای دور ماندن
می ایستم
و برای گفتن ، سکوت
وحتی گاهی غرق می شوم چون همین روز ها
درتنهایی

هیچ نظری موجود نیست: