همين جا بود
روي تكه اي از خاطراتم
پشتِ همون درختِ پيرِكوچه
هنوزم هست
گرماي دستانت،روي قلبم
پاك نكرده ام،
نگه داشته ام،
بيادگار
آهنگ نفس هايت را
نشسته ام
جاي قدمهاي نگاهت را.
مي شنوم،هنوزم
صداي خندهايت را
در بازي لي لي
مي بينمت
پشت همان پرده سياه
با
سايه هايي
به رنگ كبودي غروب،
برخورد مي كني بامن
در فرار از توپ هفت سنگ
جاي مي گذاري
لبخندِ مهربانت را
پيدايت نمي كنم
سراغ مي گيرم
از جاي جاي قدمهايت
روي برگهاي خشكِ كوچه
نمي دانند كجايي؟
كجايي؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر