دوستِ من
۵/۱۲/۱۳۹۰
سالهاست،مي شناسمت
حتي اگر لحظه اي نديدمت
دردهايت همه آشناست
فريادت را مي شنوم
در پيچاپيچ دره هاي سعودو سقوط
و
صداي قهقه خنده هايت
هنگامِ فتح قله
و
بوسيدن خاك وطن
و آن
لبخند آشنا
كه تبسمي است
در نگاه دوست
دوستت دارم دوست من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر