۹/۱۶/۱۳۹۰

دهانِ گشادش را عربده می کشد
بلند گویی
و پاهایم شماره می اندازد عجله را
تا
گم نکند
میان همهمه شماره ام را
مسابقه می گذارند ثانیه ها با قدمهایی خسته
حبس می کشد ،نفسم را
کنار روید
باز کنید پنجره را
رسیده ام
نوبت من است
رها می کنم
نفسم را

هیچ نظری موجود نیست: